கைகேயி (ஒரு அலசல்)

('எங்கே பிராமணன்' தொகுப்பைச் சார்ந்து எழுதிய பதிவு)

தசரதர், இராமன் பிரிந்து சென்றதும் மயங்கிச் சரிகிறார். பலரும் துயர் தாளாமல் புலம்புகின்றனர்.. சுமந்திரர் கோபம் மேலிட 'குலம் நாசம் செய்யப் பிறந்தவள்,கணவனை கொன்ற பாவம் உன்னைச் சேரும்' என்றெல்லாம் சுடுசொல்லால் தாக்கி, அவளது தாயைக் கொண்டு பிறந்திருப்பதாக சாடுகிறார்.

கைகேயியின் பூர்வீகம் ஆராய்ந்தால், அவளது தாயின் குணத்தோடு கைகேயியை ஒப்பிட முடிகிறது.ஏழு சகோதரர்களின் மத்தியில் ஒரே மகளாய் வளர்ந்தவள் கைகேயி. அன்னையின் அன்பைக் கண்டறியாதவள்.மந்தரா என்ற பணிப்பெண் தான் அவளது வளர்ப்புத் தாய். பிடிவாதக்காரி. கைகேயியின் தாயாரை நாடு கடத்தியிருந்தார் அவளது தந்தை. தனது தந்தையின் செய்கையினால் ஆண் வர்கத்தின் மேல் பெரிதும் நம்பிக்கையற்றவளாக இருந்திருக்கிறாள் என்றும் கோணமும் ஆராயப்பட்டிருக்கிறது. தனது மகன்/சந்ததிமற்றும் தனது பாதுகாப்பைக் கருதி அவள் நடவேடிக்கை இருந்திருக்கலாம். மேலும் கேட்பார் போதனையினால்தன் சுயசிந்தனையை எளிதில் துறந்துவிடக் கூடியவளாக வர்ணிக்கப்படுகிறாள்.

கோசலநாட்டுடன் தோழமை பூண்டிருந்த மன்னன் அஸ்வபதி. அவன் மகள் கைகேயி. அஸ்வபதி பறவைகளின் மொழியை புரிந்து கொள்ளும் ஆற்றல் பெற்றிருந்தான். இந்த விசேஷ சக்தி மூலம்அவன் தெரிந்து கொள்ளும் விஷயங்களை வேறொருவரிடமும் பகிர்ந்து கொள்ள இயலாது. இன்னொருவரிடம் இதனை சிலாகித்துக் கொள்ள நேர்ந்தால், அவன் உயிருக்கே பங்கம் விளைந்து விடும். ஒரு முறை தம் மனைவியுடன் சோலையில் உலா வரும் நேரம், உறவில் சுகித்திருந்த இரு அன்னப்பறவைகளின் பேச்சை கேட்க நேர்ந்தது. அவை பேசிக்கொண்டதைக் கேட்டு பெரிதும் ரசித்தும் சிரித்தும் மகிழ்ந்தான். இதை கண்ணுற்ற அவன் மனைவி அவை என்ன பேசின என்பதை தன்னிடம் கூறுமாறு வற்புறுத்துகிறாள். தனது உயிருக்கு ஆபத்தாய் விளையும் என்று அஸ்வபதி எடுத்துக் கூறியதை பெரிதும் பொருட்படுத்தாமல், பறவைகள் பேசிய விஷயங்களைதன்னுடன் பகிர்ந்து கொள்ள துளைக்கிறாள். கணவனின் உயிரையும் பொருட்படுத்தாத மனைவி என்றுணர்ந்த அஸ்வபதி அவளின் பெற்றோர்கள் வீட்டுக்கே அனுப்பி நாடு கடத்தி விடுகிறான்.

ராஜ்ஜியத்தை தன் மகள் வயிற்றுப் பிள்ளைக்கே கொடுக்கவேண்டுமென தசரதரிடம் சத்தியம் வாங்கிய பின்னரே திருமணத்திற்குச் சம்மதிக்கிறான் அஸ்வபதி. தசரதரும் தனக்கு இது காறும் கௌசல்யாவின் மூலமாக குழந்தை பிறக்காததை எண்ணி அவ்வாறு சத்தியம் செய்து தருகிறார். (இது ஒன்றை மட்டும் கவனம் கொண்டால் அவள் கேட்டசத்தியத்தில் பெரிய தவறிருப்பதாகத் தோன்றாது, தனக்கு வேண்டிய போது சத்தியம் செய்து கொடுத்து பின்னர்அவளை இகழ்ந்திருக்கிறார் தசரதர் என்றால், இரு பக்கமும் யோசித்து we can rest the case) அதன் பின்னரும் புத்திர பாக்கியம் இல்லாததால், மகத நாட்டு இளாவரசி சுமித்ராவை மணக்கிறார்.அழகில் சிறந்தவளான கைகேயியின் வீரத்திற்கும் பஞ்சமில்லை. தேவாஸுர சங்க்ரமத்தில் அவருக்கு தேரோட்டும் சாரதியாக விளங்கினாள். தக்க சமயத்தில் சிறப்பாக தேரைச் செலுத்தி தசரதர் உயிரைக் காப்பாற்றியதன் கைமாறாக இரண்டு வரங்களை அளிக்கிறார் தசரதர். முதலில் மறுத்த கைகேயி தனக்கு தேவை ஏற்பட்டால் பின்னர் கேட்பதாக கூறுகிறாள். இவ்வாறு இரண்டு வழியிலும் சத்தியத்திற்கு கட்டுப்பட்டு பரதனுக்கு முடிசூட்ட வேண்டிய கட்டாயத்திற்குத் தள்ளப்படுகிறார் தசரதர்.

கணவனின் நலனைக் கருதாத தன் காரியத்தில் கண்ணாய் இருக்கும் குணம் கைகேயிக்கு தன் தாயினிடமிருந்தே வந்த்து என சாடுகிறார் சுமந்திரர். பொறுமையின் சிகரமாய் விளங்கும் வசிஷ்டரும் கூட சினங்கொண்டு நிந்திக்கிறார்.புத்திர பாசத்தால் கட்டுண்ட தசரதர், ராமனின் பின் ஓடுகிறார். இதையறிந்த ராமர் தேரை இன்னும் வேகமாகசெலுத்த ஆணையிட்டு தசரதரின் பார்வையிலிருந்து மறைகிறார். ஆற்றாமையின் பிடியில் சிக்கிய தசரதர் 'விதவைக் கோலத்தில் நீ நன்கு ஆட்சியை அனுபவிப்பாய். அப்படியே உன் மகன் இந்த ராஜ்ஜியத்தை ஏற்றானாகில்அவன் செய்யும் ஈமக்கடனும் தன்னைச் சேராது' என்று புலம்புகிறார். கணவன் புலம்பும் போதும்கைகேயி தன் செய்கையை நினைந்து வருந்தியோ மனம் இளகியோ இரங்கி வரவில்லை.

கௌசல்யா தசரதரின் மேல் பழி சுமத்தி தன் மகனைகாட்டுக்கு அனுப்பியதாக கண்ணீர் சிந்த, எல்லோரையும் விட அறிவில் சிறந்தவளான சுமித்ரா, 'ராமன் சாமன்யன் அல்லன், சூரியனுக்குச் சூரியனானவன், அக்னிக்கே நெருப்பின் ஜுவாலையை தரக்கூடியவன், பெருமைக்கு பெருமை, தெய்வத்தின் தெய்வம், அவனுக்கு கெடுதல் விளைவிக்க எவராலும் முடியாது' என்கிறாள்.

இத்தனை நடந்த பின்னும் தசரதரின் உடல் உயிர் சுமந்து கொண்டுதானிருக்கிறது. அவருக்கு வாய்த்த சாபத்தின் படி புத்திர சோகத்தை பூர்த்தியாய் அனுபவித்த பின்னர் உயிர் பிரிய நேரிடவேண்டும் என்பது விதி. தன் சாபத்தை நினைவு கூர்ந்து தனக்கு ஏற்பட்ட சாபம் இதென்று அறிந்து மருகிறார். மறுநாள் காலை அவர் எழுந்திருக்கவில்லை. தூக்கத்திலேயே உயிர் பிரிந்துவிடுகிறது.

அதன் பின்னர் பரதன் வரும் பொழுதும் பரதனை அரசாளச் சொல்லி கேட்கிறாள் என்றால் கணவனின் இறப்போ பிறரின் நிந்தனையோ அவளை பெரிதும் பாதிக்கவில்லை என்றாகிறது. தன் செயலில் குறியாய் இருக்கும்சுயநலமிக்கவளாகவும் பிடிவாத குணம் கொண்டவளாகவும் சித்தரிக்கப்பட்டிருக்கிறாள் கைகேயி.