காதல் - கத்திரிக்காய் (mann)

இதோ இப்பொழுதுதான் சோனி டிவியில் விடிய விடிய, ஆறிப் போன 'மன்' (mann) படம் பார்த்து, அதன் பாதிப்பை இங்கு எழுதிக்கொண்டிருக்கிறேன்.

ஆங்காங்கே இந்தப் படத்தில் (படமே தழுவல்) சுட்ட தழுவல்கள் பற்றி உபரியாய் தகவல்களும் கொடுத்தனர். எஸ்.ஏ ராஜ்குமாரின், படப்பாடல் ஒன்றும் தழுவப்பட்டிருக்கிறது. 1957ல் ரிலீசான 'An affair to remember' என்ற ஆங்கிலப்படத்தின் அப்பட்டமான (இந்தியத்தன) தழுவல். 1957களில் பேசப்பட்ட படம் தான் என்றாலும் அது இந்த அளவு அஜீரணம் ஏற்படுத்தியுள்ளது என்பது இதன் இந்தியத்தழுவலால் வந்த வினை. எந்த ஒரு அருமையான ஆங்கிலப்படமும் இந்தியப்படுத்தாமல் இருப்பது சிறந்தது. இன்னும் 50 வருடம் கழித்து நம்மூரில் TITANIC எடுக்கப் போகிறார்களோ என பயமாய் உள்ளது.

படம் முழுக்க காதலுக்கு அழகான(!) விளக்கங்கள. ஒரு வேளை 18 வயதில் பார்த்திருந்தால் அடடே காதல் என்பது இது தான் என்று வக்காலத்து வாங்கியிருக்கலாம். அடிக்கடி 'சச்சி ப்யார்' (உண்மை காதல்) என்ற வசனம் வேறு எரிச்சலூட்டுகிறது.

மணமாகப் போகும், ஒருத்தியும் ஒருவனும், அவரவர்கள் முறையே திருமணம் செய்து கொள்ளவிருந்தவர்களை தடாலடியாய் மறந்து விட்டு, ஒருவரை ஒருவர் கண்டதும் மோதி, பிறகு காதல் கொள்கிறார்கள்। அப்பொழுது, இவனை நினைத்து வேறொருத்தியும், அவளை நினைத்து வேறொருவனும் காத்திருக்கிறார்களே... அவர்களுக்கு 'டிமிக்கி' கொடுப்பது என்னவாயிற்று!

இன்னொரு விஷயம் நெருடுகிறது. இதுவே மணமான இருவருக்கு, அட... அவர்களே திருமணம் செய்து கொண்டு ஒரு இரண்டு மாதம் கழித்து சந்தித்திருந்தார்கள் எனில், அது bigamy! ஆக சச்சி ப்யாருக்கும் bigamy க்கும் வெறும் ஒரு இரண்டு மாத கால அவகாசம் தான் வித்தியாசம்! கல்யாணம் ஆகிய பின் வேறொருவன் மூலமாக சச்சி ப்யாரை கண்டு கொண்டால் அவர்கள் கதி என்ன? என்ற விளங்கங்களுக்கு வேறொரு படம் எடுப்பார்களா?

அது எப்படிங்க, காதல் படங்களில் பலவற்றில் இருவரும் தனித்து பயணிக்கும் போது மட்டும் lift நின்றுவிடுகிறது? அவர்கள் வழிந்து, மேலே விழுந்து புரண்டு என ஒரு 15 நிமிடம் அவகாசம் கொடுத்துப் பிறகு மெதுவாய் திறக்கிறது। ஒவ்வொரு இளம் ஆணும் பெண்ணும் சத்தியமாய் liftக்கு கோவிலே கட்ட வேண்டும்.

ஹீரோயினுக்கு கால் ஊனமாகிவிடுவது பரிதாபமான விஷயம். ஆனால், அநியாயம் என்னவென்றால், "எக்காரணத்தை கொண்டும் அவனுக்கு உண்மை தெரியவே கூடாது" என்று வெறித்தனமாக மறைக்கும் ஹீரோயின், கடைசி சீனில் ஹீரோவே தட்டுத்தடுமாறி இவளைக் கண்டுபிடித்து, கால் போய்விட்டது என்று கண்டு கொண்டு, "உனக்குக் காலாய் நான் இருக்கிறேன்" என்று சொன்னவுடன் பஞ்சாய் இளகிவிடுகிறாள்! "எனக்கு உன்னை விட்டும், உனக்கு என்னை விட்டும் இருக்க முடியுமா?" என்றதும் "முடியாது!! இது சச்சி ப்யார்(! அந்த வார்த்தையே கடுப்பா இருக்குங்க!)" என்று சொல்வது மெய் சிலிர்க்க வைக்கிறது!!!

காதலன், ராப்பகலாய் உழைக்கிறான். அவனது கலைஓவியங்களை விற்று, குத்துமதிப்பாய் நாம் ஒரு 40 வருடத்தில் சம்பாதிப்பதை ஆறே மாதத்தில் சாதித்து, அவன் பணக்காரனாகி விடுகிறான்.(Ah! if only life was that easy!) சிண்ட்ரெல்லா கதை போல், ஒரு மாயை உண்டு பண்ணுகிறார்கள் காதல் எனும் பெயரில்.

மனிஷா கொய்ராலா, ஆமிர்கான் நன்றாய் நடித்துள்ளனர். பாவம் அனில் கபூர், அவளின் ex காதலனாய் வருகிறார்.அவர் மட்டும் காதலை உடனே விட்டுக்கொடுத்து விடுகிறார். அது சச்சி ப்யார் இல்லையல்லவா!!

பதினெட்டு வயது மதிக்கத்தக்கவர்கள் இப்படத்தைப் பார்த்தால் காதல் போதை ஏறும். அவ்வயதைத் தாண்டி வந்ததால், காதல் பிதற்றலை விட யதார்த்தப் பிதற்றல்களே நமக்குச் சரியாய்படுகிறது. இத்தனையும் தாண்டி சில இடங்களில் சில காதல் வசனங்களை ரசிக்க முடிகிறது.(அவரவர் MATURITY பொறுத்து). நிறைய மனிதர்களுக்கு சிண்ரெல்லா போன்ற கதைகளின் மேல், குழந்தைத்தனமான குதூகலமும் நம்பிக்கையும் எத்தனை வயதானாலும் ஓய்வதில்லை. அதனாலேயே இது போன்ற படங்கள் ஓடி விடுகிறது.

நிஜ வாழ்வில் யதார்த்தத்தை ஏற்றுக்கொண்டு, 'உன்னோடு நான் கழித்த பொழுதுகள், இனிமை. நீங்கா நினைவோடு, உனக்காக உன் சந்தோஷத்துகாக இறைவனைப் பிரார்த்திப்பேன்' என்று பிரியும் காதலர்களே அதிகம்.

அவர்கள் இதயத்துள் இருப்பது தான் 'சச்சி-ப்யார்'