அழகான ராக்ஷசியே

ஆழ்ந்த பெருங்கிணற்றில் பதுங்கியபடி
இருட்டிலிருந்தே ஏவலிடுகிறாள்
அலையாய் அலைந்து அழுது புரண்டு
ஆவேசமாய் ஆடி ஓடி
சிறுகச் சிறுக சேமித்து
அவளுக்கே அர்பணிக்கிறேன்.
ஓராயிரம் நாட்களின் உழைப்பை
ஒரே முழுங்கில் கபளீகரம் செய்கிறாள்
இன்னும் இன்னும் என விரட்டுகிறாள்
முடியும் அடியும் இல்லா ராக்ஷசி அவள்
அவள் தாகசாந்தியில் அடங்கியிருக்கிறது
என் தாபசாந்தி.

-ஷக்திப்ரபா