வாணி களிநடம் புரிவாய் நீ

 

ஆயக்கலைகளெலாம்,

அம்மா உன் சரணமதில்

தூய மலராகி தூமணம் வீசுதடி.

தேவாதி தேவர்கள்

ஆற்றும் வினைகளெலாம்,

மையப் பொருளான

மதியுனையே பேசுதடி.

.

காயத்தால் தரித்து;

சாயத்தால் திரிக்கும்,

மாயக்கலைகளின்

மனங்கவர் வடிவழகி!

ஆயர்குலத்தழகன்,

நேயக்குழலிசையின் ;

ரீங்காரமாகி நிற்கும்

ஓங்கார உறைபொருளே!

.

இயலிசை காவியத்தை

ஓட்யாண நகையாக்கி,

ஒய்யாரமாகவே

இடைபுனைந்த இனியவளே!

ஞானமெனும் ஊற்றே!

பேறிவின் பெருநிதியே!

பையப்பையவே

பாரெலாம் நிறைந்தவளே!

.

நான்முகன் நாயகியே!

நானுனைப் பாடிடவே,

பாமகளே என்

நாவினில் பூத்துவிடு.

வீணைமீட்டியே

விதவிதமாய்க் கவியெழுது.

திமிதிமியெனவே

என்னுள் நர்த்தனம் ஆடிவிடு.

.

சூக்குமமெல்லாம் குறையறவே

சூதனமாய் ஊட்டி விடு.

நாவடக்கம் வேண்டுமென

நிச்சயமாய் சொல்லிவிடு.

வெண்தாமரை தண்டதனை

தேனில் குழைத்தெடுத்து,

ஊனில் கலந்தே

உதிரத்தில் நிறைத்துவிடு.

- ShakthiPrabha