சிறகுகளின் வண்ணம் சுமந்து, சிறிதே நேரம் மின்னி-மறையும் மின்மினிப்பூச்சிகள்... நாமும், நம் வாழ்வின் ஒவ்வொரு கணமும்.
மீண்டுமொருமுறை நொறுக்கப்பட்டு
பிசையப்பட்டு பிழிந்தெடுத்த இதயம்
எஞ்சியிருக்கும் நினைவுகள்
கைகொட்டிச் சிரித்து கேலிக்கிறது.
..
கிட்டாத உயரத்தில்
இதயத்தை பத்திரப்படுத்த வேண்டும்
இறைவனே வந்தாலும்
இடையறாது தட்டட்டும்
-
ShakthiPrabha
No comments:
Post a Comment