பேரிளம்பருவம் (மொழியாக்கம் 3)

மடியில் தவழ்ந்து

உன்னடியின்   நிழலில் 

மகிழ்ந்திருந்த குழவிகள்

நயந்த நட்பை  வெடுக்கென்றே கத்தரித்து  

பொல்லாநாக்கைச் சுழற்றி 

கடும் விமர்சகர்களாகி - உன்மேல்

கொடும் குற்றச்சாட்டை குவிக்கும் காலத்தில், 

பேரிளம்பெண்  நீயென்ற

பெரு உண்மை உணர்வாய்.

.

கூட்டுப்புழுக்கள் கூடுகளை துளைத்தெழும்பி 

விடலைப் பருவத்தின் வலிய சிறகை விரித்தே

உயரப் பறக்கும் தருணம்;

அவர்கள் தேடும் அத்தியாவசியங்களில்  - நாடும்

அன்றாட தேவைகளின் சேவைகளில் முடங்கிவிடும் ...

உனக்கான அடையாளம்!

.

மாற்றமேதுமிலா உனது சின்னஞ்சிறு உலகிலோ 

பிள்ளைகளின் அவசியம் மென்மேலும் பெருகி, 

அவர்கள்  உடைமைகளை தடவிப்பார்த்து

சிந்தும் ரகசிய நீர்த்துளிகளில் 

கசியும் உனது தனிமை.

.

கொஞ்சுமொழி பேசும் பிஞ்சுகளின்

மழலை உலகில் மகிழ்ந்திறங்கி;

வனவிலங்குகளின் வண்ண விருந்துக்கு 

ஜிகினாக்கள் ஒட்டி ;

தங்க மையினால் ஒளிகூட்டி;

அணிற்குஞ்சுகளுக்கு அழைப்பிதழ் அனுப்பியவளுக்கு;

"கற்பனையில் காலமெல்லாம் கடத்திவிட்டாய், 

விழித்தெழும் தருணமிது!

அம்மா!!   இனிமேலும் நீ யுவதியல்ல தெரியுமா!"  

பருவமெய்திய  பதின்மவயதினன்  

திடுக்கென்று பிறந்த  ஞானத்தால்

சுருக்கென்றே சொல்லால் தைத்து

நறுக்கென்ற பாடம் புகட்டும் காலம்..

உனது நடுப்பிராயம்!

  Middle Age - Kamala Das                                                                                                               

  தமிழ் முயற்சி- ஷக்திப்ரபா 

[ Middle Age is a fantastic poetry by Kamala Das (Kamal Surayya). I read the poem in my teens, however, I could comfortably take the seat of a Middle aged woman and understand the "mother" who couldn't muster the courage to accept transformation.

 As next in the queue of transliterated poetries, I tried my best to bring out the conconction without losing much of its flavour. I hope in that process I didn't spoil the temper of my favourite ode.

Poetry sympathises with the "Mother" who finds it hard to confront her Middle-Age, when her children starts fluttering their wings ready to face the world all by themselves. ] 

Middle Age 

 Middle age is when your children are no longer

Friends but critics, stern of face and severe with their tongue.

It is the time when, like pupae, they burst their cocoons and

Emerge in harsh adult glory, and they no longer

Need you except for serving tea and for pressing clothes.

But you need them all the same, and badly, too, 

So that when left alone, you touch their books and things 

And weep a little secretly.

Middle age is when your son, to whom you had sent

Once upon a time, the squirrel’s invitation to their jungle feast

Writing in golden ink and posting it a night, turns around in disgust

Crying, “you have lived in a dream world all your life, 

It’s time to wake up, Mother, you are no longer so young you know!”

-Kamala Das (Kamala Surayya)