லலிதா சஹஸ்ரநாமம் (232) (With English Meaning)

சகுண உபாசனா

மஹேஷ்வர மஹா-கல்ப மஹா தாண்டவ சாக்ஷிணி = மஹாகல்ப முடிவில் நிகழும் மஹாப்ரளயத்தில்ல் மஹேஷ்வரனின் தாண்டவத்திற்கு சாக்ஷியாக இருப்பவள் *

* ஹிந்துக்களின் கூற்றுப்படி, கால அளவுகள் யுகங்களாக நிர்ணயிக்கபாட்டிருக்கிறது. மஹாகல்பம் என்ற கால அளவு முடிந்த பிறகு, பிரபஞ்சம் தனக்குள் சுருங்குவதும், அடுத்த சிருஷ்டியின் பொழுது விரிவதுமாக சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. இவ்விரிவும் சுருக்கமும், ஒரு மனிதனின் வாழ்விலும் தினம் நிகழும் உறக்கம் விழிப்புக்கு சமமாகும்.

உறக்கத்தில் வெளி உலகம் ஒடுங்கி நமக்குள் நிலைக்கிறது. இதையே ப்ரபஞ்ச அடிப்படையில் (macro) சிந்தித்தால் பெரழிவு என்ற மஹாப்ரளையம் பரப்பிரம்மத்தின் ஒடுக்க நிலை.

ஒரு கல்ப காலம் என்பது ப்ரம்மாவின் ஒரு நாள்

ஒரு நாள் பிரம்மாவிற்கு 1000 சதுர் யுகங்கள்

ஒரு சதுர் யுகம் 'சத்திய த்ரேதா துவாபர கலி' என்ற நான்கு  யுகங்களின் கூட்டுச் கணக்கு

பிரம்மாவின் இருப்பும் காலகதிக்கேற்பவே சுழல்கிறது என்பதற்கு இது எடுத்துக்காட்டு. நூறு வருடம் ஆயுள் கொண்ட பிரம்மாவின் ஆயுளும் பிரபஞ்ச பிரமாண்டத்தில் ஒரு நீர்க்குமிழியின் சிறிது காலமாத்திரையில் நின்றுவிடும்.

ஒரு கல்ப காலம் முடியும் பொழுது, மஹாப்ரளையம் நேருகிறது. வேறு சில யுகப் பிரளயங்கள் சிறு அளவில் நிகழ்கின்றன. 'ப்ராக்ருதிக ப்ரளயம எனும் மஹாப்ரளஹததில் நேரம் காலம், ஆகாசம், அனைத்து ரூப ரச தத்துவங்களைத் தவிர கர்மாவும் ஒடுங்கி பிரம்மத்தில் நிலைத்திருப்பதாக கூற்று.

இரு வேறு தத்துவங்கள் இதனையொட்டி கூறப்பட்டுள்ளன. அத்வைத தத்துவத்தின் படி, சிவம் மட்டுமே தனித்து பிரம்மமாக ஒடுங்கியிருக்கும் என்று புரிதல். 

துவைதம், விசிஷ்டாத்வைத தத்துவத்தின் படியும்,  அத்வைத தத்துவத்தின் மற்றொரு கோணத்திலும், பெரும்ப்ரளைய  காலத்தில் அனைத்தும் ஒன்றுபோல் ஒடுங்கி இருக்கும். எனினும் மிக நுண்ணிய சூக்ஷம வடிவில் அடுத்து நிகழும் சிருஷ்டிக்குறிய சாரம் பொதிந்திருக்கும் என்பது கருத்து.

இதனைப் பற்றிய தேடலில் எனக்கு கிடைத்த பொக்கிஷமே லலிதா சஹஸ்ரநாமத்தின் மூலமான பதில். இதில் அம்பாள் என்று வடிவம் தாங்கி நிற்கும் ரூபமற்ற பிரக்ருதி, ப்ரளய ஊழிக் கூத்தில் சிவத்தின் நடனத்திற்கு சாக்ஷியாக இருக்கிறாள் என்று நாமத்தின் பொருள். பரப்பிரம்மத்தின் ஒடுங்கிய நிலையின் சாக்ஷியாக பிரக்ருதி இருக்கிறாள் என்பது தத்துவப் பொருள். 'ஆதியந்தமில்லாத அனாதி கர்மா' என்று சாஸ்திரம் இக்கருத்திற்கு உடன்பட்டிருக்கிறது.

மஹேஷ்வர மஹாகல்ப மஹாதாண்டவ சாக்ஷிணி....

(தொடர்வோம்)

Lalitha Sahasranama (232)

Saguna Upasana

Maheshwara Maha-Kalpa Maha Thandava Sakshini = She who is the sole-witness of the great dance of Maheshwara during Great deluge or Maha-Pralaya (towards the end of Maha-Kalpa) **

* Hindu scriptures stress upon "periods of time" or eons when creation happen and then dwindle back

in its self (parabrahman) .

A human being(micro) is awake during the day and as the dusk sets in, he goes back towards himself into sleep. Then the universe and its dramas nullifies in his mind. Similarly the parabrahman or the totality (macro), creates and keeps the drama of creation for a period of time and then dwindles into itself for equal period of time of 'non-activity', in a state of equilibrium.

One Kalpa is 1 day for Brahma

One day for Brahma is 1000 chathur yugas 

One yuga comprises of Sathya, Tretha, Dvapara and Kaliyuga

One chathur yuga is addition of all these 4 yuga cycle

Let us now not ponder upon numbers. We can simply leave it by saying,  Brahma lives trillions of years but,just like how a humanbeing's life rushes by into his oldage and eventually in death, so too Lord Brahma does not live eternally but succumbs to time span.

When one kalpa gets over, then happens The Great-deluge. There are other dissolutions which are minor in nature, which dissolves the lower worlds (according to hindu concepts) but the higher realms of existence is still intact and preserved. However during Great-deluge or Mahapralaya all realms are dissolved leading to complete re-absortion. It is said, time space and form all thathvas are dissolved.

There are theories about creation, after Mahapralaya. As per Hindu philosophy there are different views.

Advaitic point of view holds that, during such Great deluge everything becomes singular and nothing but Shiva remains. Hence Time, space, form and even Karma is annihilated. Hence everything becomes but one with no distinction.

When creation happens, what is the basis of creation (assuming Karma is annihilated ) if all jivas merge into the supreme truth?

However pluralistic sidhdhantha (dwaita or visishtadvaita) hold that, during Great deluge everything is

so close to the supreme truth, that it 'looks or seem' to be singular. However it exist as POTENTIALITIES from which the subsequent creation (manvantara) starts.

These long talks, I thought I would share mainly to enumerate, when I was looking for an explanation about Mahapralaya, I seem to think I found a better answer through Lalitha Sahasranama. Our goddess, maa prakruthi is but WITNESSING the great dance of Shiva. Hence we can assume, She along with Shiva exist (which can be taken as existing as potentialities) . Thus the name. Keeping in mind 'Karma is Anadhi / beginningless', this explanation seem convincing.

Mahesvara MahaKalpa MahaThandava Sakshini ...

(to continue)